Page 50 - UdomsarnMJan_2019
P. 50
ผานมา 55 ป พอจะมีเร�่องเลาสูกันฟ�ง
จันทร� ก�ญจนบัตร
ถอยกันคนละกาว
ตลอดชีวิตของดิฉันæ จะใส่ใจเรื่อง “การพูด” เตียง เขาต้องการเพื่อนแก้เหงา ดิฉันก็พร้อมช่วยเขา
เพราะเรื่องการพูด หรือเรื่องของค�าพูด ค�าจา นั้นเป็น เต็มที่ โดยคิดว่าถ้าเป็นตัวเราบ้างล่ะ เราก็คงอยากได้
สิ่งส�าคัญมากæ เพราะมีบางคนเวลาที่พูดอะไรออกไป ใครสักคนที่มาเข้าใจและให้ก�าลังใจ และถึงแม้หลายæ
นั้นอาจจะพูดด้วยความโกรธ ใช้อารมณ์ กระแทก ครั้งตัวดิฉันเองก็ติดภารกิจ ไม่ค่อยว่าง แต่ก็อด
น�้าเสียง ไม่มีทางที่จะไพเราะ หรือพูดæ ไปเพื่อมุ่ง ไม่ได้ที่จะพยายามจัดหาเวลาให้กับญาติคนนี้ก่อน หรือ
เอาชนะ โดยหวังให้อีก½†ายหนึ่งเจ็บปวดใจ เหล่านี้ดิฉัน อย่างน้อยที่สุดจะใช้วิธีโทรศัพท์ไปคุย ไปให้ก�าลังใจ
เองก็เคยพบเจอบ่อยมาก อันที่จริงเราควรพูดด้วย เพราะเรารู้ว่าเขาก็รอคอยเราอยู่
ความสุภาพ พูดถนอมน�้าใจผู้ฟัง ดิฉันจึงขอใช้พื้นที่ เมื่อทุกอย่างผ่านไปได้สักระยะหนึ่ง ดูเหมือน
ตรงนี้เพื่อเป็นโอกาสได้ถ่ายทอดเป็นลายลักษณ์อักษร ญาติคนนี้จะลืมตัว และลืมกระทั่งพระเจ้าที่ทรงเมตตา
และเพื่อที่จะได้เขียนแบ่งปันประสบการณ์เรื่องการพูด และช่วยเขา เพราะแทนที่เขาจะขอบพระคุณพระเจ้า
ให้กับบรรดาแฟนคลับและผู้อ่านอุดมศานต์ทุกท่าน และปฏิบัติตนให้ดียิ่งæ ขึ้น แต่เขากลับไปใช้ชีวิตใน
ดิฉันเชื่อว่าจะเกิดประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย หรือ แบบเดิมæ ญาติคนนี้เป็นคนอารมณ์ร้อน “หัวร้อน”
อย่างน้อยที่สุด ก่อนจะพูดสิ่งใดออกไปนั้นจะได้ยั้งคิด ฉุนเฉียวง่าย ปากร้าย พูดจาไม่ถนอมน�้าใจใคร แต่
และรู้จักคิดก่อนพูดจะดีกว่า ดูเหมือนช่วงที่เขาป†วยนั่นแหละ ที่ดูเขาจะพูดจาดี
ครั้งนี้ดิฉันอยากแบ่งปันประสบการณ์ หน่อย รู้จักพูดชมคนอื่น แต่พอมาวันนี้ วันที่เขาหาย
เกี่ยวกับการพูด จากตัวอย่างของญาติคนหนึ่งที่ จากอาการเจ็บป†วยแล้ว ตัวของเขาก็กลับเข้าสู่ภาวะ
ค่อนข้างจะสนิทกัน โดยบ่อยæ ดิฉันพยายามหยิบ เดิม ใจร้อน อารมณ์ร้อน ฉุนเฉียว ชอบพูดจาเสียดสี
ยื่นสิ่งดีæ ให้แก่เขาเสมอ แต่แล้วช่วงหลังæ มานี้ ขัดคอ ขัดแย้ง แล้วก็ต�าหนิคนโน้นคนนี้ รวมถึงต�าหนิ
เขาล้มป†วย ดิฉันจึงพยายามหาโอกาสไปเยี่ยมเยียน และต่อว่าดิฉันด้วย
ใกล้ชิด ปลอบโยน ให้ก�าลังใจ ทุ่มเทแรงกายแรงใจ ดิฉันพยายามหลีกเลี่ยงการขัดแย้ง แต่เขา
ปรารถนาให้เขาหายวันหายคืน และกลับมามีสุขภาพ กลับไม่ใส่ใจ หาเรื่องดุด่า ต่อว่า เหน็บแนมต่างæ นานา
แข็งแรงเป็นปกติในเร็ววัน โดยพยายามสวดอธิษ°าน เขาเป็นคนประเภทที่ชอบสั่งชอบสอน จอมบงการ
ให้เขาอย่างต่อเนื่อง คิดว่าตัวเองเก่ง คิดว่าตัวเองถูกเสมอ ต้องการให้
ที่สุด พระเจ้าทรงเมตตาและรับฟังค�าภาวนา ทุกคนท�าตามที่เขาบอก และชอบบงการในทุกæ เรื่อง
ของเรา พระองค์โปรดประทานพรให้กับญาติคนนี้จน แต่จริงæ คนเราทุกคนย่อมมีอิสระทางความคิด
เขาหายจากอาการเจ็บป†วยและมีสุขภาพดีขึ้นอย่างเห็น มีความเป็นตัวของตัวเอง เราคิดต่างจากคนอื่นได้
ได้ชัด ดิฉันตื่นเต้นและดีใจไปกับเขาด้วย เมื่อเขาหาย แต่เราต้องเคารพสิทธิของแต่ละบุคคล ควรให้เกียรติ
เป็นปกติ เราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม พูดกันได้ทุกเรื่อง ผู้อื่น เราไม่มีสิทธิ์ไปบงการชีวิตและหรือไปคิดแทน
ดิฉันนึกย้อนหลังไปถึงช่วงเวลาที่ผ่านมาว่า ใครæ ได้ทั้งนั้น
ตอนที่เขาล้มป†วยนั้น เดินเหินไม่ได้เลย นอนติด ส�าหรับญาติคนนี้เวลาที่เขาพูดหรือท�าอะไรæ
48 ÍØ´ÁÈÒ¹µ Á¡ÃÒ¤Á 2019
crist 1-80 Jan 62.indd 48 12/21/2561 BE 22:21
