Page 48 - UdomsarnMJan_2019

พระพรที่สําคัญ 'วันเวลา'

ปริญ

หลังเสียงหัวเราะ

ไม่ใช่แค่ผู้ใหญ่หรอกที่มีเรื่องเล่า เลยไปดูเล้าไก่ไข่ของยายสา โอ้ย.....ไข่เต็ม

สู่กันฟัง ฉันรู้ว่าเด็กæ ก็มีเรื่องแบบ ไปหมด”
เด็กæ ในวงสนทนาเล็กæ ของพวกเขาเช่น “ผมเห็นเจ้าเมฆล้วงตาข่ายเขี่ยไข่
เดียวกัน มาใกล้æ” เจ้านายเล่าต่อ “ผมก็เลยล้วง

เย็นวันหนึ่งหลังรดน้�าต้นไม้ แน่นอน เข้าไปตรงมุม ก�าไข่ได้ฟองหนึ่ง ตอนนั้น
½นไม่ตกมาเลย จนท�าให้ฉันต้องฉีดน้�า เองได้ยินเสียงยายสาตะโกนมาว่า ใครæ

รดยอดมะม่วงที่มันก�าลังออกดอกแทน ใครมาเล่นแถวนี้ เท่านั้นแหละทุกคนแตก
½น ฉันว่ามันคงจะติดลูกดี เดินไปที่ลาน วงวิ่งหนีกันหมด ผมก�าไข่ไว้ในมือ ดึง

ใต้ต้นมะม่วง ได้ยินเสียงหัวเราะสนุกสนาน มือออกมามันก็ติดตาข่าย กลัวก็กลัวเลย
ของเด็กæ ออกแรงดึงเต็มที่ ได้ยินเสียงดังปˆอก áลŒว

“มีเรื่องอะไรสนุกเหรอ หัวเราะกัน ก็รีบวิ่งหนีตามเพื่อนæ”

มีความสุขจริง” เล่าได้เท่านั้นทุกคนก็Îาตึง ฉันเลย

“เจ้านายครับครู” เจ้าเมฆชี้หน้า ถามด้วยความสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้น

เพื่อนพร้อมกับเสียงหัวเราะของเพื่อนæ “วัน “ไข่เน่าแตกเหม็นหึ่งเด่ะ...” เจ้าเมฆ
นั้นพวกผมไปเล่นที่บ้านยายสา ครั้งแรก เล่าปนเสียงหัวเราะ แล้วทั้งวงก็Îาลั่นก่อน

ก็เล่นซ่อนหากันดีæ โมบอกว่า “เล้าไก่บ้าน ที่เจ้านายจะบอกต่อไปว่า
ยายสามีไข่เยอะเลย ไปขโมยกันเถอะ” “ตอนล้วงเข้ามือมันเล็ก พอก�าไข่

“เราไม่ได้ชวน เราบอกเฉยæ” เจ้า มือมันใหญ่ลอดตาข่ายไม่ได้ กลัวยายสา

โมโต้ “เฟรท์ขี้มูกมากชวนต่างหาก” แกจับได้ว่าขโมยไข่ พอดึงแรงæ มือมันก็

“เอæ เฟรท์ชวน ครั้งแรกพวกเราก็ บีบไข่แตกลอดออกมาได้ แต่มันเป็นไข่เน่า
ไม่สนใจอะไร แต่พอเล่นเหนื่อยพวกเราก็ ครับ อย่างเหม็นเลยครับ”

46 ÍØ´ÁÈÒ¹µ Á¡ÃÒ¤Á 2019

crist 1-80 Jan 62.indd 46 12/21/2561 BE 22:21